Hobbits en haka's

Kia ora! Weer een berichtje van ons. Op onze laatste dag in Auckland besloten we het nabijgelegen vulkanische eiland Rangitoto te bezoeken. Op onze weg naar de top kwamen we door velden van verbrokkelde lava, maar ook weelderige groene bossen. We zijn ook een paar lava grotten in geweest. Eenmaal boven zagen we Auckland vanuit de verte, en hadden we een prachtig panorama uitzicht. De krater van de vulkaan was inmiddels helemaal dichtgegroeid met bomen.

Op dinsdag stapten we voor het eerst op de bus van Stray, de reisorganisatie die op het Noorder- en Zuidereiland een busroute verzorgt waar je wanneer je wilt in en uit kunt stappen. We hadden een erg grappige chauffeur, een echte kiwi, die ons van alles wist te vertellen over Nieuw Zeeland, de Maori, de taal, en nog veel meer. Gezeten in een bus vol andere jongeren en een enkele gepensioneerde einzelgänger gingen we op weg naar Raglan, een stadje aan de westkust die beroemd is om de geweldige golfslag. We hebben daar in de zee gezwommen en op het grijze zand gezonnebaad, en gingen toen op weg naar ons hostel: een "eco lodge" middenin het regenwoud! We hebben daar nog een korte bush walk gedaan met een Nederlands meisje dat we hadden leren kennen. Het paadje slingerde omhoog en omlaag, onder en over omgevallen bomen en door de varens. Best nog avontuurlijk! 's Avonds hebben we met zijn allen fish en chips gegeten op een uitzichtspunt vanwaar we de zonsondergang over de baai konden zien.
De volgende dag gingen we vroeg op weg naar Waitomo, beroemd om de kalksteengrotten waar gloeiwormen zich schuilhouden. De meeste mensen in de bus deden een "droge" tour, waarbij ze in een bootje zaten en over steigers liepen, maar wij gingen voor de "natte" tour, wat inhield dat we onszelf in een wetsuit moesten hijsen, kaplaarzen aan, een helmp met lamp op moesten en onszelf door een nauwe opening moesten wurmen, waarna we met een groepje en twee begeleiders de grotten gingen verkennen. We moesten over rotsen klimmen, door koude ondergrondse poelen zwemmen en onder stalactieten door tijgeren, totdat we op een punt kwamen waar we onze lampen uit moesten doen en duizenden gloeiwormen zagen! Het leek net een sterrenhemel. Echt geweldig! Daarna kwamen we bij een ondergrondse rivier waar we in een enorme zwemband gingen liggen en op onze rug onder de wormen door dreven. Al met al duurde de tocht 3 uur. Heel avontuurlijk en een geweldige ervaring! Nadat we waren opgehaald bij de grotten ging de bus door naar onze slaap- en eetplek van de avond: de marae (heilige plaats, 'kerk') van een nabij gesitueerde Maori familie! De Maori vereren hun voorouders nog elke dag en daarom heeft de marae een beeld van een voorouder boven de ingang en twee beelden aan weerszijden van de ingang, die de armen voorstellen, is de balk die het dak vormt de ruggengraat, en de balken die naar beneden lopen langs de zijkant de ribben. We mochten er heen schoenen dragen en ook geen eten of drinken nuttigen, omdat de voorouders die er huisden er niet van konden meegenieten. Ook hingen overal foto's van voorouders - voor zover er toen foto's waren. Ze eren ze ook veel met beelden. De Maori heetten ons welkom met "kia ora" - welkom in het Maori - en leerden ons vervolgens de traditionele groet: twee keer met de neus tegen de neus van de ander duwen. Na de welkomstceremonie mochten we eten, wat heerlijk was: geroosterde groenten, aardappelen en kip, en als toetje ijs, chocolade en custard. Daarna gaf de familie een voorstelling van traditionele dans, zang, en haka: een oorlogsdans die gebruikt wordt om de vijand te intimideren. Het nationale rugbyteam doet dit ook voor een wedstrijd tegen de tegenstander! Het was heel energiek en ook best wel intimiderend; om angst in te boezemen steken ze hun tong uit en rollen ze met hun ogen. Ze leerden ons ook over Maori mythes, en over het gebruik van wapens. Daarna werden de mannen uit onze groep gehaald om de haka te leren, en de vrouwen leerden een andere dans. Die mochten we toen opvoeren, met hilariteit tot gevolg! Echt een hele leuke en leerzame avond. Daarna brachten we de nacht door in de marae.
Vanochtend ontbeten we met wentelteefjes en gingen we op weg naar wéér een leuke bestemming: Hobbiton! De filmset die wordt gebruikt voor de Gouw in de films van Lord of the Rings is afgebroken, maar herbouwd toen de Hobbit films werden gemaakt, en is nu open voor publiek. Tussen alle droge heuvels met geel gras was het een oase van groen - dankzij een complex irrigatiesysteem - met heel veel prachtige bloemen en planten. De huisjes zijn niet echt, en je kunt er niet in, maar van buiten zien ze er heel schattig uit. Het dorpje zelf was niet erg groot, maar we hebben er twee uur rondgedwaald met een gids die ons allerlei feitjes vertelde, en de setting van bepaalde scenes uit de films aanwees. Het park wordt enorm goed onderhouden door allerlei professionele tuinarchitecten, met als resultaat dat het super idyllisch is, inclusief rondfladderende vlindertjes. Het is wel erg gecommercialiseerd en je schuifelt achter elkaar aan omdat iedereen foto's wil maken; onze gids vertelde dat het recordaantal foto's dat in het park genomen is rond de 3200 foto's bij één bezoek ligt! Daarna kregen we een gratis drankje in de herberg, The Green Dragon, en gingen we weer op weg.
Nu zijn we in Rotorua, een plaats die bekend staat om geothermale activiteit. Een dezer dagen gaan we dus modderbaden, geisers en hete bronnen verkennen, maar eerst gaan we morgen naar een bos waar enorme Redwoods bomen staan. Can't wait!

Liefs,
Jantine en Anneke