Koraal en kokosnoten
Door: Jantine
29 Maart 2015 | Indonesië, Gili Trawangan
Onderweg naar Ubud zijn we gestopt bij twee tempels, Pura Gunung Batukau en Pura Uluan Danu Bratan. Er zijn veel water tempels in Bali, omdat het reinigende aspect van water een belangrijke betekenis heeft in het Balinese hindoeïsme, en omdat het water in verband staat met het irrigatiewater voor de rijstvelden (het subak systeem) en zo voor een goede oogst zorgt. Omdat het bijna Balinees nieuw jaar, Nyepi, was, waren er allerlei rituelen aan de gang en was het erg druk bij de tempels. Iedereen was mooi aangekleed en bracht offerandes, en er waren optochten met gamelan muzikanten. Ondanks dat we niet zo goed snapten wat voor ritueel er precies werd uitgevoerd - met de uitleg van de chauffeur, "it's a ritual for a god", kwamen we ook niet veel verder - was het wel heel bijzonder om zo in het midden van een processie te staan van een religie die zo anders is dan wij kennen. Na de tempels stopten we in de beroemde sawa's (rijstvelden) van Jatiluweh; één en al golvend groen, een Indonesischer uitzicht bestaat er niet. We hebben een wandeling door de rijstvelden gemaakt en zijn toen doorgereden naar Ubud.
We hebben een aantal dagen in Ubud doorgebracht. Het is het culturele hart van Bali, en er zwierven zo veel toeristen rond dat het bijna voelde als een Europese stad. In de microcosmos van Ubud zijn er zelfs cafés met alleen veganistisch eten (maar waar eet een veganist in de rest van Indonesië?!) en het idee van recyclen was er ook al in zwang (een druppel op de hete plaat...). De overvloed aan toeristen en winkeltjes die vrijwel identieke souvenirs verkochten, kwam me nogal geforceerd hippie-dippie voor en charmeerde me niet zo. Wel was er een erg leuke boekwinkel, waar we met volle armen weer naar buiten liepen. Op onze eerste avond kochten we kaartjes om een Balinese dans te zien, maar omdat het de vooravond van nieuw jaar was werd ons na een half uur wachten bij een verlicht podium verteld dat het orkest niet op zou treden, omdat ze aan het oefenen waren voor de dag erna. Helaas!
De volgende dag zijn we in het Monkey Forest geweest, een groot en groen park waar grijze makaken los rondlopen. We hebben ons vermaakt met het kijken hoe de opzichters rambutans aan de apen voerden, en raakten niet (NIET) in paniek toen er eentje op mij sprong ;-). Na het Monkey Forest maakten we de fout om drinkend uit een kokosnoot er langs te lopen, waarop een brutale aap (haha) de kokosnoot uit onze handen sloeg. 's Avonds was het tijd voor de parades die het nieuwe jaar inluidden. De hele straten stroomden vol. Op een groot grasveld waren een aantal enorme, monsterlijke poppen bijeengebracht, die een voor een verlicht werden en op bamboe stokken door de straten werden gedragen, begeleid door enerverende gamelan muziek. We hebben een eind meegelopen in de parade en hebben toen gewacht op verdere ontwikkelingen. Enkele commentators vertelden in het Bahasa Indonesia wat er gebeurde, en voegden er af en toe iets in het Engels aan toe wat buiten de context niet echt te begrijpen was. Soms beeldden de poppen een strijd met elkaar uit, waarbij de dragers op elkaar toe renden; soms was er een dans; soms trad er een orkest naar voren. Voor de buitenstaander was het lastig te volgen, maar het was wel grappig om te zien en iedereen ging er helemaal in op. Gaaf om mee te maken! De dag erna, nieuwjaarsdag, was een stiltedag, wat betekent dat het hele eiland in shutdown gaat. Er gaan geen vluchten, er rijdt geen verkeer, niets is open en iedereen blijft thuis. Het idee is dat boze geesten op deze dag naar Bali komen en, ziende dat het onbewoond is, weer verder gaan. Wij hebben ons boek gelezen, eerder gekocht eten gegeten (en onze gastvrouw bracht ons ontbijt en diner) en genoten van een dagje rust.
De dag daarna besloten we fietsen te huren en naar een aantal beroemde tempels vlak buiten Ubud te fietsen. De 18 kilometer werd op de heenweg wat langer doordat duidelijke bewegwijzering ontbreekt en de aanwijzingen van locals vaak niet heel duidelijk zijn. Maar uiteindelijk waren we bij het eerste complex van Gunung Kawi, weer een bijzondere water tempel. Er waren hier baden waar Balinezen kwamen voor een rituele reiniging. We konden zelf ook even afkoelen en daarnaast zagen we het bidden van dichtbij, wat heel bijzonder was. Iedereen bracht zijn eigen offerande met bloemen mee, zette die op de fontein, bad en spoelde zich toen af, en dit proces werd bij de volgende fonteinen herhaald. We stapten weer op de fiets en gingen op weg naar Pura Tirta Empul, een tempel waar volgens het geloof een heilige bron loopt. In verband met het nieuwe jaar was het daar stampvol pelgrims die zich allemaal reinigden voor een nieuw jaar. Toen we daar waren begon het te stortregenen, en nuchtere Nederlanders die wij zijn - "nat worden we toch wel" - reden we verder naar de tweede Gunung Kawi, waar verder niemand was. Hier zijn stupa's in de rotsen uitgehakt; men . Een bijzondere plaats om rond te lopen. Terug in Ubud waren we net op tijd voor een Balinese dans die wél doorging. Het is moeilijk te beschrijven. De kostuums zijn prachtig; de muziek lijkt soms geen vast ritme te hebben, dan weer wel; de bewegingen van de dansers zijn houterig en sierlijk tegelijk.
Met deze essentiële Balinese ervaring in de pocket gingen we de volgende dag verder naar Sidemen, een dorpje in het mooie platteland van Bali. De Lonely Planet beloofde dat er een mooie hike naar een tempel op een berg was, dus gewapend met schematische kaart van het hostel gingen we op weg. Helaas was de tempel moeilijk te vinden; toen een jongen ons op weg leidde, bleek het paadje dichtbegroeid en stijl te zijn en het was natuurlijk het heetst van de dag, dus de tempel moest maar wachten. We besloten een andere route terug te nemen, maar de onduidelijke kaart leidde ons een rijstveld in (op een pad dat langzaam verdween). Toen waren we verdwaald in het rijstveld! Enkele aanwijzingen van rijstplukkers in de vage richting van de ingang hielpen ons uiteindelijk er weer uit te komen; maar de schrik zat er wel een beetje in. Terug bij het hostel vroegen we de eigenaar of hij ons niet de berg op wilde rijden zodat we toch de tempel en het uitzicht konden zien, wat hij graag deed (uiteraard in ruil voor onze rupiah).
Toen brak de tijd alweer aan om naar Lombok te gaan! Na 5 uur op de ferry kwamen we aan in Sengiggi. Lombok is kleiner dan Bali en islamitisch. Er is een enorme vulkaan, Gunung Rinjani, die 's ochtends te zien is maar halverwege de dag gesluierd gaat onder regenwolken. Er is een populaire vierdaagse hike naar de top, en die wilden we gaan doen. In Sengiggi genoten we eerst van een waanzinnige zonsondergang op het strand, en gingen toen onze tocht boeken. We kregen te horen dat er alleen een tweedaagse naar een kratermeer mogelijk was, vanwege het regenseizoen; de volgende ochtend kregen we te horen dat het pad helemaal gesloten was. Het staartje van maart was dus niet veilig genoeg, maar in april kon men weer lopen. Helaas, dan waren wij alweer weg! We besloten om toch een dag bij Rinjani door te brengen, en er was een 'panorama walk' die door rijstvelden, langs de grootste watervallen van Lombok, en langs traditionele dorpjes liep. Deze wandeling was erg leuk, maar het was wel heel erg warm... ook moesten we een rivier oversteken op onze blote voeten, spannend! Nadat we terug waren gingen we nog achterop de brommer naar de oudste (zo'n 400 jaar) moskee van Lombok kijken, gebouwd van bamboe.
We realiseerden ons dat we niet veel tijd meer over hadden en besloten de dag daarna een boot naar de Gili eilanden te nemen; drie kleine eilandjes met een paradijselijke reputatie. We hadden goedkoop vervoer geregeld: achterop de motorfiets, dan overstappen op een bus, dan overstappen op de boot. De chauffeur van het busje sprak echter geen Engels en stapte steeds uit, ging dan bij andere mensen zitten roken (of verdween compleet) , en gaf geen verklaring waarom of voor hoe lang. Na drie keer hadden we er genoeg van en gingen we zelf lopen. Na tien minuten wees een aardige vrouw ons op een busje dat wel naar de haven ging. Eind goed, al goed. 's Middags lagen we lekker lui op het strand ons boek te lezen, en 's avonds gingen we wat luxer uit eten dan normaal. De Gili eilanden zijn de nieuwe hotspot van Indonesië en het aantal toeristen dat langs de lawaaierige strip flaneert wijst hier wel op. Vandaag hebben we het eiland te voet verkend. Op een aantal plekken heerst inderdaad het Bounty-eiland-gevoel, maar over het algemeen is het nogal commercieel. We hebben ook gesnorkeld vandaag en vlakbij de kust zeeschildpadden van dichtbij gezien, wat wel heel erg gaaf was!
Morgen reizen we naar Denpasar, op Bali; daar brengen we één dagje door en dan vliegen we de dag daarna weer naar huis.
Bedankt voor het volgen van onze avonturen! Hopelijk hebben jullie ervan genoten; wij in ieder geval wel :-) Tot in Nederland!
Liefs,
Jantine en Anneke
-
29 Maart 2015 - 15:48
Willie En Thijs:
Lieve Jantine en Anneke
Wij hebben de afgelopen weken geweldig genoten van de prachtig geschreven "sawa's en schapen" over jullie belevenissen.
Goede terugreis en dank je wel
Willie en Thijs -
29 Maart 2015 - 21:36
Peter Willems:
Hardstikke bedankt!
Nog veel plezier en goede reis,
Peter -
30 Maart 2015 - 09:15
Josine:
Hoi Jantine en Anneke,
Heel erg bedankt voor de uitgebreide verslagen van jullie avonturen. Ook wij hebben er erg van genoten: goed geschreven en erg interessant, ook door alle achtergrondinformatie. Uit alles blijkt dat jullie je tijd daar heel goed hebben benut. Complimenten!!
Goede reis terug en tot a.s. donderdag!
Josine -
31 Maart 2015 - 14:18
Jantine:
Bedankt! De laatste foto's staan er nu ook op :-) -
01 April 2015 - 13:02
Han:
Hallo daar, waarschijnlijk al in de lucht op weg naar huis...
Zelfs aan een reis van 75 dagen moet een keer een einde komen!
Geweldig om iedere keer weer te lezen,wat jullie allemaal hebben meegemaakt en gedaan.
Het las bijna als routine voor jullie, maar dat zal vast niet altijd het geval zijn geweest...
Gelukkig geen ziekte of iets anders vervelends meegemaakt!
Of komt dat nog een keer boven tafel?
Voor nu: een goede terugreis gewenst en tot morgenochtend 06.45 Nederlandse tijd op Schiphol.
Han
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley